کد مطلب:5698 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:126

ایجاد عقد برادری میان اصحاب
تعداد 300 نفر از مهاجرین و انصار كه محیط پرورشی متفاوتی داشتند، در این فرمان الهی، با یكدیگر برادر شدند.

یك دلی و یك جهتی میان مهاجر و انصار، هماره به عنوان یك راهبرد اساسی در دولت پیامبر تلقی می شد. از این رو هشت ماه بعد از هجرت، رسول خداصلی الله علیه وآله میان این دو طیف از مسلمانان، قرار برادری نهاد كه در راه حق، یكدیگر را یاری دهند.

اینان نیمی از مهاجران و نیمی از انصار بودند كه رسول الله صلی الله علیه وآله در اجتماع عمومی مسلمانان خطاب به آن ها فرمود: «تأَخّوا فی اللّه، اَخَوَیْنِ اَخَوَیْنِ»؛ در راه خدا، دو نفر دو نفر با یكدیگر برادر دینی شوید. در این میان، یكی از وقایع مهم، برادری حضرت علی علیه السلام با پیامبرصلی الله علیه وآله بود.

آن حضرت صلی الله علیه وآله به حضرت علی علیه السلام فرمود: «أَنْتَ أخی فی الدُّنیا والآخِرَة» ؛ تو در دنیا و آخرت برادر منی. پیامبر صلی الله علیه وآله سپس دست علی علیه السلام را گرفت و فرمود: «این، برادر من است» [1] .

ایجاد این پیوند كه بدان پیمان برادری می گفتند، براساس وجوه مشترك آنان با یكدیگر بود و بعدها هم چنان حفظ شد و آثار آن در پیوندهای سیاسی بعد از رسول خداصلی الله علیه وآله نیز نمایان گردید [2] .


[1] امتاع الاسماع، ص 49؛ سيره ابن هشام، ج 2، ص504.

سبط بن الجوزي نوشته است: اين عمل سر و صدايي در ميان مسلمانان به وجود آورد و گمان بردند اين استثناء جنبه عاطفي داشته است. رسول خداصلي الله عليه وآله براي روشن كردن اذهان مسلمانان در خطبه اي فرمود: «من از جانب خود هرگز دستور بازماندن و بسته شدن دري را نداده ام، بلكه دستوري بود از طرف خدا....» تذكرة الخواص، ص46.

[2] سيره رسول خدا، ص432.